Vertalen uit een taal die je niet kent

Vertaalster A. vertaalt naar het Frans voor onze klant S., rijwielfabrikant in het Oosten des lands. De bronteksten zijn meestal Nederlands, soms Engels. Deze keer is het brief in het Duits, een taal die A. niet als werktaal vermeldt. Aarzelend gevraagd of ze misschien toch ook uit het Duits zou willen vertalen.

"Eigenlijk niet," zegt A., "maar stuur maar op. Goed voor m'n Duits."

Dat is een antwoord dat je normaliter elke professional zou afraden te geven, en dat A. (beslist een professional) waarschijnlijk ook niet vaak geeft. Maar ze heeft goed ingezien dat wij het wel kunnen waarderen. De situatie is:

• Ze kent de klant zo goed dat ze de inhoud van de brief bij wijze van spreken zelf had kunnen bedenken.
  
• Wij worden uit de brand geholpen - een nieuwe vertaler inzetten heeft zo z'n nadelen, zeker voor een kleine vertaling als deze.
  
• A. weet dat wij weten dat zij een profi is, en het niet in haar cv vermelden van Duits als brontaal niet betekent dat ze niets van die taal begrijpt.
  
• Het is de waarheid: het is goed voor haar Duits en het is alleen maar te prijzen als een vertaler beter in een taal wil worden.
  
• Wij zijn niet gek: we kijken de vertaling zoals altijd na, en zijn extra alert op "false friends" - woorden die op elkaar lijken, maar iets anders betekenen, het grootste probleem bij vertalers die zowel uit het Duits als het Nederlands vertalen en in een van beide talen aanzienlijk beter zijn.
  

Het mag geen verrassing zijn dat de vertaling prima in orde was - het enige foutje dat we bij de redactie oppikten was zo bizar dat we het rustig op een geval van overconcentratie mogen houden.